ai axali tavic :)
W I T C H
მარია და ჯასტინი ტყეში ერთად დადიოდნენ, მაყვალს ეძებდნენ... -ჯასტინ... რატომ მიპწკინე მაშინ როდესაც ჩემი ძმისთვის იმის თქმას ვცდილობდი თუ როგორ უნდა გადაგერჩინე მაგ დანით - ჯასტინმა ჩაიცინა -რა ბავშვი ხარ... ეგ რომ შენი ძმისთვის გეთქვა ხომ გადაირეოდა. -გადაირეოდა?- ჯასტინი კრეფას შეეშვა, მარიას თბილი რიმილით შეხედა, ცალი ხელი ლოყაზე მიადო და თბილად უთხრა - ხო გადაირეოდა J J J - მარიას შერცხვა, წამოწითლდა, თავი დახარა და კრეფას შეუდგა. -მარია -რა? -უკვე ბნელდება... ჯობს სახლში დავბრუნდეთ -ხო... აქ ჩაყარე ხილი... ჯასტინმა ხილი კალათაში ჩაყარა, მარიას ხელი მოკიდა და ტყიდან წაიყვანა. სოფელში რომ დაბრუნდნენ ნახეს რომ მარიას სახლთან ხალხი შეკრებილიყო -რა მოხდა??? - მარიას დედა სკამზე იჯდა თავი ხელებში ჩაედო და ქვითინებდა - დე რა მოხდა??? - შეშფოთებულმა იკითხა მარიამ -ხალხიდან ვიგაცამ დაიძახა, - მარკი გაქრა, მთებში წაიყვანეს ალბათ! -არა! არა! არაააა!!! - მარიამ ხელები პირზე აიფარა, კიოდა, წიოდა,ტიროდა ამ დროს ჯასტინი მივიდა მასთან, დაიჭირა, ჩაეხუტა, შუბლზე აკოცა, გოგო ჩაიკეცა,ჯასტინიც ჩაიკუზა, კალთაში ჩაისვა გოგონა და ეჩურჩულებოდა ”ის მოვა, აი ნახავ მოვა, არავითარ მთებში არაა, მოვა, მალე მოვა ” თან ჩალი ხელით თმებზე ეფერებოდა. იქ მგდომ გოგონებს საშინელი დაბოგმილი სახე ქონდათ და გაბრაზებულები ჩურჩულებდნენ, ბიჭები კი მობეზრებული სახლით ალბათ გულში ლაპარაკობდნენ მიეცათ საბაბიო. ჯასტინი კი საშინლად გაცეცხლებული იყო! სულ იმაზე ფიქრობდა თუ რატომ უთხრეს ასე პირდაპირ მარიას მისი ძმა, რომ დაიკარგა!!! ასე რომ აანერვიულეს!!! მარია დაწყნარდა, ჯასტინის მკერდიდან თავი წამოწია, აცრემლებულმა ჯერ მას შეხედა, მერე იქაურობას მიმოავლო თვალი, შემდეგ წამოდგა და დედასტან მივიდა. -დე... როგორ ხარ? -კარგად... - ცრემლებს იწმენდდა ხელით -დე ჯეისონი და მამა სად არიან??? -მთებში მარკს ეძებენ. მარიამმ ბრბო გაარგვია, ჯასტინი გამოეკიდა -მარია, მარია, მომიცადე -ხელით დაიჭირა- სად მიდიხარ??? -სახლში! შეგიძლია დამშვიდდე - იქ მდგომმა გოგონებმა ბოგმით ჩაიფრუტუნეს, ბიწებმა კი ამოიოხრეს ეს გოგოც შეაბაო... -მეც მოგკვები... -შენი წამოყოლა არ მჭირდება! -მოგყვები! -არა! -კი! -არა!!! ჯასტინმა ხელი მაგრად ჩაავლო მარიას და ტავისკენ მიიზიდა -მე წამოგყვები ან აქ დარჩები!!! შენი ამბავი, რომ ვიცი მთებში გაიქცევი! -მარია დაუჯერე ჯასტინს - ამოიოხრა დედამ - თუ სახლში წახვალ და ის გამოგგყვება უფრო მშვიდად ვიქნები... -სახლში თუ გაყვა სწორედ მაშინ უნდა ინერვიულო შენს გოგოზე... მაგი ისეთი ვინმეა... - ჩაიბურტყუნა თავისთვის ერთმა ბიჩმა, ჯასტინმა კი გაბრაზებული სახით შეხედა, მარიას ხელი მოჰკიდა და სახლში წაიყავანა
-მარია, სხვების ნალაპარაკევს ყურადეგას ნუ მიაქცევ, ჩემ შესახებ ბევრი ცუდი ჭორი დადის...-ჯასტინი თან სანთელს ანთებდა - მარია იცი რატომ გეუბნები ამას?... მარია მიყვარხარ! დღეს მივხვდი, რომ შენზე ძვირფასი არავინ მყავს, მარია... მარია... - ჯასტინი მარიასთან მივიდა გოგონა სავარძელში იჯდა, ჯასტინმა რამოდენიმეჯერ შეანჯღრია, მას ჩასძინებოდა, მარიას ისეთი წითელი ტუჩები ჰქონდა უნდოდა, რომ მისთვის ეკოცნა, ტუჩებიც კი მიიტანამასთან, ცხვირიტ მის ლოყას სეეხო, მის სუნთქვა გრძნობდა ბაგეზე... აღელდა... არ უნდოდა მისთვის ძილი დაეფრთხო, მაგრამ იმდენად შეუყვარდა რას არ მისცემდა რომ მისთვის ეკოცნა,მაგრამ ამავდროულად გაუელვა ერთმა აზრმა... ”თუ მიყვარს ეს გოგო, პატივი უნდა ვცე პირველ რიგში პიველივე შანსის დროს არ უნდა შევურაცჰყო ის... ღმერთო ჩემო! როგორ მიყვარს” ჯასტინმა თავის ბაგე ისევ დატოვა მის ტუჩებთან, სიამოვნებდა მარიას წყნარი და მშვიდი სუნთქვა, რომ სცემდა ბაგეზე... უხ, როგორ უყვარდა... სოფელში მას მექალთანის სახელი ჰქონდა განთქმული, მითუმეტეს გოგოსთან ჯერ მხოლოდ ორჯერ ჰქონდა სერიოზული ურთიერთობა, ჯასტინს გაეცინა, რადგან ბრალდებად მიაჩნდა ეს ამბავი იმიტომ, რომბევრი გოგო იბრალებდა სოფელში იმას რომ მასთან ჰქონდა ურთიერთობა, ამის გაფიქრებაზე კი კიდევ უფრო მაგრად გაეცინა, ეს იგრძნე მარიამ რადგან ჯასტინს ჯერ ისევ მის ბაგესთან ქონდა თავისი ბაგე, ჯასტინი უცებ წამოიწია, შეეშინდა არ გაეღვიძებინა... სადღაც გადასაფარებელი მოძებნა და მარიას გადააფარა, თვითონ კი გვერზე მეორე სავარძელი მიუჩოჩა, მასზე ჩამოჯდა და მარიას ხელტან ტავი ცამოდო და ჩასეძინა.
|
